Artykuł o ogrzewaniu

dzajem budowy. Wiedza dotycząca wymienników ciepła obejmuje wiele różnych dziedzin (np. termodynamika, mechanika, metalurgia). Konieczne jest więc jej usystematyzowanie. Istnieje wiele podziałów opartych na różnych aspektach dział

Artykuł o ogrzewaniu

Ze względu na sposób przepływu ciepła

Podział

Wymienniki ciepła są bardzo szeroką grupą urządzeń, które, w zależności od przeznaczenia, mogą różnić się między sobą wielkością i rodzajem budowy. Wiedza dotycząca wymienników ciepła obejmuje wiele różnych dziedzin (np. termodynamika, mechanika, metalurgia). Konieczne jest więc jej usystematyzowanie. Istnieje wiele podziałów opartych na różnych aspektach działania lub budowy wymienników1.
Podział ze względu na sposób przepływu ciepła

Ze względu na sposób przepływu ciepła wymienniki można podzielić na dwie główne grupy ? wymienniki kontaktowe (w których dochodzi do kontaktu płynów) oraz bezkontaktowe (w których płyny nie mają ze sobą kontaktu).

Wymienniki bezkontaktowe można podzielić na rekuperatory (wymienniki przeponowe, z bezpośrednią wymianą ciepła), regeneratory (z pośrednią wymianą ciepła) oraz złoża fluidyzacyjne.

W rekuperatorach płyny oddzielone są ścianką (przeponą), w poprzek której zachodzi wymiana ciepła. Jeżeli w wymienniku takim nie zachodzi dodatkowa generacja ciepła są to rekuperatory proste. Istnieją również rekuperatory, w których po jednej ze stron dodatkowo wytwarzane jest ciepło (np. na drodze reakcji spalania lub reakcji jądrowej). Wymienniki takie nazywają się rekuperatorami z wytwarzaniem ciepła. Przykładem takich wymienników są np. reformery lub kotły płomienicowe. Rekuperatory proste są najczęściej spotykaną odmianą wymienników w przemyśle. Należą do nich np. wymienniki płaszczowo-rurowe lub wymienniki płytowe.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a


Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego

Rodzaje centralnego ogrzewania zamontowanego na uniwersytetach mogą być różne w zależności od daty ich powstania oraz ich wielkości. Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego zazwyczaj dokonywana jest w okresie wakacyjnym, kiedy studenci i większość pracowników przebywa na wakacjach. Może być ono także jeszcze raz sprawdzane przed rozpoczęciem okresu grzewczego, a obsługiwane jest przez uniwersyteckich konserwatorów. Do ich zadań będzie należało włączanie takiego ogrzewania i regulowanie wytwarzaną temperaturą.


Obsługa centralnego ogrzewania szkolnego

Rodzaje centralnego ogrzewania zainstalowanego w szkołach mogą być bardzo różne głównie w zależności od tego, w jakim roku dana szkoła została postawiona. Dlatego można spotkać budynki szkolne ogrzewane węglem i drzewem oraz budynki szkolne ogrzewane gazem i posiadające bardzo nowoczesne kotły grzewcze. Pierwsze uruchomienie centralnego ogrzewania odbywa się pod okiem specjalistów, którzy dokładnie sprawdzają, czy nie zagraża ono bezpieczeństwu uczniów i pracowników szkoły. Natomiast każde kolejne uruchomienie takiego ogrzewania może być dokonywane przez szkolnego konserwatora. Sama obsługa takiego ogrzewania zależy od jego rodzaju i może odbywać się przy większym lub mniejszym udziale szkolnego konserwatora.